9 EYLÜL 2004 PERŞEMBE
Her gün aklımda Sascha...Onun pırıl pırıl gülen gözleri, yampirik gülümsemesi, zehir gibi zeki ve komik gözlemleri- canım Sacha... Bazen onu derin derin düşündüğümde katıla katıla ağlasam da rahatlasam diyorum. Ama ağlamıyorum. 'Son an'ını sık sık tümüyle hissetmeye çalışıyorum, içim burkuluyor. Ama onun burkulmamış belki de. Ya da öyle delicesine burkulmuş ki dayanılmaz olmuş. Birbirimizi ne çok sevdik kısacık zamanda Sascha'cık.
Şapır şupur öpüşürken Sybil'le, tanıdım ben onu. Geçen yıl 2003 Aralık'ta. O yılbaşını Viyana'da hep birlikte geçirdik. Gittiğiğmiz partide pencereyi kapatırken şık parke zeminde makosen ayakkabılarıyla kaya kaya yaptığı dans figürlerine bakışım hala aklımda. Koluna girmem yürürken ne hoşuna gitmişti, çıkarınca kolumu -kapıyı açmak için- eliyle işaret etmişti tekrar git der gibi. Kapıdan içeri girerken Richie'ye 'komm jetzt boxör' demesi, tatlı tatlı gülmesi.
Ertesi gün St.Marxer mezarlığına gitmemiz. Resimlerimiz var. Mezarlıklarda ister istemez ölümü düşünüyoruz, geçiciliğimizi. Birlikte mezarlığa gittiğimiz tek arkadaşımız. Şimdi bir mezarlıkta. Onun sıcacık ve çaba dolu, give up etmemek için tutunacak bir şeyler arayan deli gibi hassas ve zeki varlığının artık bu şehirde olmadığını her gün ama her gün düşünüyorum.
Sascha'cık, seni ne çok sevdiğimi(zi) şimdi daha iyi anlıyorum. Umarım bir daha bu kadar acı çekmek zorunda kalmazsın. Umarım şimdi senin olduğun tarafta bir gün yine buluşur partiler kutlarız. Sahi nasıl o taraf?
Yoksa yine bu taraflada bir yerlerde misin? Bizler hangi taraftayız?
-------------------------------------------------------------------------
Bu akşam: 19 Eylül 2010
gecenin bir vakti uyku tutmayıp kalkıp , günlüğümden rasgele açtığım sayfada karşıma çıkanlar. Merhaba Sascha'cım. Bugün artık 2010 oldu. Viyana'da kendimi tekrar evimde hissetmemde senin sıcacık kalbinin önemini hiç unutmayacağım. Ben de artık döndüm eve. Eğer senin olduğun yerden başka böyle denecek bir yer varsa.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder